Ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ σε συνεργασία με την ερευνητική ομάδα «100memories : ολοκληρωμένη δράση φυσικής και ψηφιακής τεκμηρίωσης και προβολής της μικρασιατικής προσφυγικής μνήμης» που υλοποιείται στο Ινστιτούτο Ιστορικό Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος σας προσκαλεί όσες και όσους ενδιαφέρονται να μελετήσουν και να (συν)διαμορφώσουν αφηγήσεις για την ιστορία και το παρόν της Θεσσαλονίκης σε ένα εργαστήριο με θέμα : «Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, οι άνθρωποι και η πόλη σε κίνηση 1922-2022». Στο πλαίσιο του εργαστηρίου θα πραγματοποιηθούν τέσσερις συναντήσεις (Απρίλιο και Μάιο) στο Μουσείο Προσφύγων και στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ.

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων (Ε.Κ.Β.Μ.Μ.) στο πλαίσιο του έργου «Young Masters-Traditional Touch to the Preservation of Wooden Heritage: Master Hands-Young Brains Cooperation Project», που υλοποιείται από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και το ΕΚΒΜΜ, με επικεφαλής φορέα το YAPIMED, Graduates and Members Society of Istanbul Zincirlikuyu Technical and Constructional Vocational High School, με συνεργαζόμενο εταίρος το Zincirlikuyu ISOV Vocational and Technical Anatolian High School, διοργάνωσαν εργαστήρι ξυλογλυτπικής και έκθεση έργων στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ.

Κύριοι στόχοι του έργου είναι η ανάδειξη και προστασία της ξυλογλυπτικής τέχνης σε Ελλάδα και Τουρκία, η συνέχιση παραδοσιακών τεχνικών στην τέχνη της κατεργασίας του ξύλου, η δημιουργία διαλόγου και η μεταφορά της τεχνογνωσίας από παλιούς τεχνίτες σε νέους μαθητές.

Οι δράσεις “Youth Touch to Traditional Wood Arts”, πραγματοποιήθηκαν το διήμερο 13- 14 Απριλίου 2022 στη Θεσσαλονίκη, και περιλάμβαναν εργαστήρι ξυλογλυπτικής, έκθεση και στρογγυλή τράπεζα. Το εργαστήρι και η έκθεση φιλοξενήθηκαν  στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ, ένα πρώην οθωμανικό εργαστήριο τεχνών και επαγγελμάτων, όπου μεταξύ άλλων διδασκόταν η ξυλουργική τέχνη, αρμοδιότητας της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Κεντρικής Μακεδονίας.

Tην Κυριακή 20 Μαρτίου 2022, στις 18.00 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης "ΦΡΑΝΤάless... γιατί σκοτάδι στο φως;" της Νατάσας Μπαλτούνα.

1922-2022

22 πίνακες, 22 πρόσωπα
από το φως στο σκοτάδι.
ΜΙΚΡΑΣΙΑ
Γυναίκες αστές, εύπορες, καλλιεργημένες,
ανεξάρτητες, ελπίζουν για φως.
Αφήνουν Πατρίδα για την Πατρίδα
...έρχονται αντιμέτωπες με το σκοτάδι.
Μέσα από μια ενδοσκοπική ματιά η εικαστικός-γραφίστρια Νατάσα Μπαλτούνα εμπνέεται από το πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό της εποχής και δημιουργεί 22 πορτρέτα γυναικών.
Τα πρόσωπα χάνουν το φως τους, τα ρούχα δεν υπάρχουν πια.
Η ελπίδα εξανεμίζεται!
Μια νέα ζωή ξεκινά πάνω στα συντρίμμια της προηγούμενης. 

Διάρκεια έκθεσης: 20 Μαρτίου – 11 Απριλίου 2022

Επιμέλεια κειμένων: Λένα Σαββίδου

Ενδυματολογική επιμέλεια: Λένα Καλαμαρινού

22/7-31/10 

Μία έκθεση σχόλιο για την πανδημία, με έργα του Νάσου Χαλκίδη και ταυτόχρονη προβολή της ψηφιακήςέθεσης/ταινίας του Πολυχώρου [επ]αφή & πανδημία. 

  "Η εργασία έχει ως θέμα την πανδημία που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία δύο χρόνια. Τα έργα κατασκευάστηκαν στη διάρκεια του τελευταίου χρόνου και μεγάλο μέρος του υλικού – το ιστορικό και κυρίως το βιωματικό - είχε συγκεντρωθεί μέχρι τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2020.

Πρόκειται για σύνδεση και συνύπαρξη της ιστορικής έρευνας που προηγήθηκε και αφορούσε ανάλογες συνθήκες με πανδημίες που ιστορικά έχουν καταγραφεί από την τέχνη από τη μία - και της συνθήκης του εγκλεισμού και της έντασης εκείνων των ημερών, όπως προβαλλόταν από τα ΜΜΕ, αλλά και από την άμεση επαφή με το νοσοκοεμίο αναφοράς (ΑΧΕΠΑ) από την άλλη.

Η μνήμη της διαχείρισης των πανδημιών προκαλεί την οργή- μήνιν, έννοια που στο προοίμιο της Ιλιάδας συνδέεται με την πρώτη καταγεγράμμενη αναφορά σε λοιμό.

Στις μεγάλες ζωγραφικές επιφάνειες γίνεται συγκριτική αναφορά στην ομοιότητα των τρόπων που επιλέχθηκαν σήμερα αλλά και στο παρελθόν, ώστε να δοθούν λύσεις κατά την κορύφωση της πανδημίας, αλλά και πριν από αυτήν, κατά την “προετοιμασία” του συστήματος υγείας. Η ανθρωπότητα μοιάζει να μη μαθαίνει από όσα έχουν προηγηθεί. Να μη χρησιμοποιεί ό,τι υπάρχει ως συλλογική εμπειρία και γνώση που έχουν συσσωρευθεί ως κατακτήσεις της ανθρώπινης εργασίας, της επιστήμης και της τεχνολογίας.  

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται κυρίως είναι το μελάνι,κόκκινο και μαύρο, σε μεγάλη έκταση, πάνω σε καμβά που έχει προετοιμαστεί. Ακόμη, χρησιμοποιούνται λάδια ή άλλα χρώματα και υλικά με βασικό διαλύτη το νέφτι.

Τέλος έχει κατασκευαστεί και μια ηχητική εγκατάσταση τριών λεπτών με αναφορά στον εγκλεισμό και την απομόνωση που επιβλήθηκε, τους τρόπους αντιμετώπισης και τις αντιδράσεις που προκάλεσε, η οποία αφορμάται από προσωπικά βιώματα, προβάλλεται στο κοινωνικό πεδίο και πάλι από την αρχή".

Νάσος Χαλκίδης, Ζωγράφος

Ο Νάσος Χαλκίδης ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε τις σπουδές του στη ΣΚΤ του ΑΠΘ το 1993 και έχει παρουσιάσει 13 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

[επ]αφή & πανδημία

Ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ, τον Μάιο του 2021, με αφορμή τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, θέλοντας να έρθει σε επαφή με το κοινό, έστω και ανέπαφα, απηύθυνε κάλεσμα για συμμετοχή μέσω φωτογραφιών, σχεδίων, κολάζ ή σκέψεων, εμπνευσμένων από την ανέπαφη επ-αφή με τον κόσμο γύρω μας.

Η επ-αφή, τόσο με τους ανθρώπους όσο και με τα πράγματα, είχε αλλάξει, λόγω της πανδημίας. Μάσκες, γάντια, διαχωριστικά, κοινωνική αποστασιοποίηση… Στερηθήκαμε την αφή, τις χειραψίες, το άγγιγμα, την αγκαλιά...

Τα έργα των συμμετεχόντων συντέθηκαν και παρουσιάζονται σε μια ψηφιακή έκθεση/ταινία που συνομιλεί οργανικά με τα έργα του Νάσου Χαλκίδη.

Συμμετέχοντες (αλφαβητικά):

Μουσική: Νικόλαος Σιδηρόπουλος, Nick Sid

Οργάνωση, επιμέλεια, βίντεο: Αρετή Κονδυλίδου

------------------------------

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021 στις 20.00 πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση/ξενάγηση, παρουσία του ζωγράφου, την οποία ακολούθησε το χορευτικό δρώμενο της ομάδας Β+6, με υπεύθυνη και χορογράφο της ομάδας την Βερονίκη Τσουγκράνη.

Το χορευτικό δρώμενο της ομάδας χορού Β+6 είχε σχέση με καταστάσεις που βιώσαμε μέσα στην πανδημία, όπως η μοναξιά, η απομόνωση, ο εγκλεισμός αλλά και η ανάγκη για επικοινωνία και συντροφικότητα. Μέρος της ηχητικής εγκατάστασης της έκθεσης χρησιμοποιείται για τη χορογραφική απόδοση του έργου. 

Χορευτές: Φωτεινή Αναστασίου, Μελίνα Τσουρεκά, Κωνσταντίνος Δραμπάζης, Νίκος Φρατζέσκος

Μουσική:  Γιώργος Χριστιανάκης